Sekiwake Kotokaze (Asahiyama Oyakata) został przeniesiony do Departamentu Doradztwa i Promocji po przepracowaniu około sześciu i pół roku w Departamencie Sędziowskim.

W 2018 roku zostałeś przydzielony do Departamentu Sędziowskiego jako zastępca emerytowanego Takanohana Oyakaty i pełniłeś tę funkcję przez około sześć i pół roku aż do ostatniego turnieju. Zawsze jest pięciu sędziów czekających pod ringiem, ale jak są przydzielani?

„W Dziale Oceniania są cztery grupy, a osoba z najdłuższym doświadczeniem w ocenianiu zostaje liderem grupy. Ponadto lider grupy wyznacza drugą, trzecią itd. osobę, w zależności od długości doświadczenia w każdej grupie. Obecnie osobą z najdłuższym doświadczeniem jest Dejima (Onaruto Oyakata). Następni są Tatekawa (dawniej Sekiwake Tosanoumi), Urakaze (dawniej Maegashira Shikishima) i Tamagaki (dawniej Komusubi Tomonohana).

Patrząc na harmonogram turnieju rozdawany na miejscu, wydaje się, że sędziowie zmieniają się mniej więcej według rankingów, ale w jaki sposób ustalany jest codzienny harmonogram każdego z nich?

„Po pierwsze, sędziowanie dywizji Jonokuchi nazywa się „Ichiban”, a w dni „Ichiban” wszystkich pięciu sędziów może wrócić do domu po zakończeniu walk. Dzień po zrobieniu „Ichiban” jest dniem „Shiban-Kohan”. Oznacza to, że jesteś odpowiedzialny za Makushitę i drugą połowę dywizji Makuuchi, więc musisz zostać do końca. Jednak po tym, jak wszystkich pięciu sędziów zrobi dywizję Makushita, tylko lider grupy przechodzi na drugą połowę. Dzieje się tak, ponieważ mistrzowie stajenni, którzy są dyrektorami lub zastępcami dyrektorów dołączają jako sędziowie główni dla dywizji Juryo i wyższych. Ponadto, następnego dnia jest „Sanban-Zenhan”, która jest Sandanme i pierwszą połową dywizji Makuuchi. Podczas pierwszej połowy dywizji Makuuchi, drugi w kolejce odchodzi następny. Następnego dnia jest ‚Niban-Juryo’, która jest dywizją Jonidan i Juryo. Następnie trzeci w kolejce wraca do domu bez oceniania dywizji Juryo. Tak działa ten system.”

Wow! To bardzo systematyczny i sprawiedliwy system.

„Jednak! W dni „Niban-Juryo” nie jest tak, że wszyscy mogą iść do domu po zakończeniu dywizji Juryo. Dwie z pięciu osób muszą iść do pokoju wideo Makuuchi, więc zostają do końca. Oczywiście, to również odbywa się w kolejności w grupie, ale czwarta i piąta osoba w kolejce muszą to robić częściej. Ponadto w dni „Niban” nie przychodzisz tylko o godzinie „Niban”; musisz przyjść o godzinie „Ichiban”, aby być gotowym do zastąpienia w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, takich jak złe samopoczucie kogoś z grupy „Ichiban”. Jeśli w takim przypadku musisz również iść do pokoju wideo Makuuchi, kończysz pracując od rana do wieczora”.

Brzmi to ciężko… Ale jest naprawdę interesujące, ponieważ nie znałem tego systemu.

„To jest dobrze zorganizowane, prawda? Mówi się, że sędziowie są gwiazdami, ale mają więcej dni roboczych niż opiekunowie stajenni w innych działach. Jest organizacja walki, ceremonia ringu i konferencja rankingowa w środku okresu poza turniejem. Biorąc to wszystko pod uwagę, może to być trudny dział z niewielką ilością wolnego czasu”.

Kiedy dochodzi do sporu, stajenny stojący z przodu wyjaśnia dyskusję, ale czy to nie jest trudne, jeśli chodzi o mikrofon?

„Popełniałem już błędy. Powiedziałem: ‚Decyzja sędziego była na zachód, ale zachodni zapaśnik padł pierwszy, więc zmieniamy decyzję i ogłaszamy zachodniego zwycięzcą’. Co? Który wygrał? Wszyscy zachodni (śmiech)? Szybko się poprawiłem”.

Sędziowie też są ludźmi! Czy są chwile, kiedy twoje doświadczenie jako sędziego przydaje się w prowadzeniu treningu w twojej stajni?

„Oczywiście, odkąd zostałem sędzią, zacząłem patrzeć na wygrane i przegrane nawet na ringu treningowym. Mówię coś w rodzaju: ‚Ten wygrał przed chwilą’”.

Więc patrzysz bardziej na ich stopy niż na całe sumo?

„Zasadniczo tak. Ale gdy sędziowie stają się bardziej doświadczeni, widzą całe ciało. Są faule, takie jak łapanie za czubek głowy lub używanie palców przeciwnika do odpychania. Onaruto Oyakata, który robi to od ponad 10 lat, jest niesamowity. Kiedyś zwrócił uwagę podczas walki, że czyjeś palce były wygięte do tyłu. Naprawdę można dostrzec różnicę przy takim doświadczeniu”.

Musi być ciężko koncentrować się na walkach przez tak długi czas.

„Zaskakująco trudna jest walka z sennością. Ponieważ nie jesteś w telewizji, możesz zdrzemnąć się podczas pozycji przygotowawczej… W takich momentach dźwięk zapaśnika obok ciebie, który głośno uderza w mawashi, gdy wstaje, może cię nagle obudzić (śmiech).”

Wyobrażam sobie, że towarzyszysz również w wycieczce sumo jako sędzia. Jak ustalane są te zadania?

„Departament sędziowski składa się z czterech osób z pięciu głównych grup stajni, a każda grupa omawia, kto pojedzie na którą trasę. Podczas mojego pobytu w grupie Isegahama, mniej więcej ustalono, że Oshima (dawniej Sekiwake Kyokutenho) pojedzie wiosną, Ajigawa (dawniej Sekiwake Aminishiki) latem, ja pojadę jesienią, a Tamagaki zimą”.

Konferencja rankingowa (Banzuke) również wydaje się skomplikowana i trudna. W jaki sposób mistrzowie stajni w Departamencie Sędziowskim omawiają rankingi na kolejny turniej?

„Obliczamy, o ile rang każdy zapaśnik awansuje lub spadnie na podstawie liczby zwycięstw, a następnie ogłaszamy jego shikona. Na przykład w dywizji Makushita i niżej, jeśli ktoś zdobędzie cztery zwycięstwa, zazwyczaj awansuje o 30 rang, ale naszą rolą jest wprowadzanie drobnych korekt, czasami podnosząc lub obniżając je nieco bardziej lub mniej w zależności od sytuacji. Kaio (Asakayama Oyakata), który kiedyś był w Departamencie Sędziowskim, był tak dobry w matematyce umysłowej, że potrafił to wszystko zrobić w pamięci, ale teraz wszyscy pilnie używają kalkulatorów. To jest dokładniejsze”.

Musi być trudno zdecydować, czy podnieść, czy obniżyć kogoś nieco od standardu.

„Tak, chodzi o równowagę w przypadku zapaśników, którzy spadają z wyższych rang. Jeśli obniżysz kogoś, kto powinien spaść o 10 rang, tylko o 8, to osoba, która powinna awansować, może nie być w stanie jej dogonić. Chodzi o równowagę sił. To naprawdę trudne, a w dzisiejszych czasach ludzie mówią, że sztuczna inteligencja prawdopodobnie mogłaby to zrobić, ale być może musimy zachować te stare metody”.