Regionalne tournee, które w ciągu ostatnich kilku tygodni przebiegało przez regiony Kansai i Chubu, wkroczyło w swój ostatni etap w Tokio i prefekturach otaczających stolicę. Jungyō (regionalne tournee) pozostają prawdopodobnie najbardziej dostępnymi wydarzeniami sumo w 2025 roku, ponieważ bilety na wiele przystanków na trasie są nadal dostępne nawet na jeden lub dwa dni przed ich rozpoczęciem. Dotyczy to w szczególności zagranicznych gości odwiedzających Japonię, ponieważ ceny biletów na regionalne tournee są od 10 do 20 razy niższe niż ceny podobnych miejsc na nadchodzące wydarzenia w Londynie i Paryżu.

Jungyō to pod wieloma względami powrót do wcześniejszej ery w historii japońskiego sportu narodowego i chociaż walki mogą nie mieć tak dużego znaczenia jak te, które odbywają się podczas oficjalnych turniejów, to jednak każdy fan powinien spróbować przeżyć je przynajmniej raz. Ponieważ regionalne wycieczki promocyjne są kształtującą, ale dawno porzuconą cechą wielu sportów — pomyśl o legendarnej trasie Chicago Bears z Red Grange w latach 1925–26, która spopularyzowała futbol amerykański w Stanach Zjednoczonych — fakt, że w XXI wieku nadal można doświadczyć czegoś podobnego, jest jednym z punktów, który sprawia, że ​​sumo jest zupełnie wyjątkowe.

Wyścigi o Puchar Cesarza w Tokio, Osace, Nagoi i Fukuoce mogą być na pierwszych stronach gazet i w najlepszym czasie antenowym, ale w oddalonych małych miasteczkach w całym kraju nadal istnieje bardziej bezpośrednie i dostępne sumo. Oczywiście wyczerpująca natura jungyō — szczególnie tych, które odbywają się w upalne letnie miesiące — jest dobrze znana i często stanowi przedmiot sporu zarówno wśród zapaśników, jak i komentatorów, ale są one również okazją dla mniej znanych rikishi, aby mieć swój moment w centrum uwagi. „Lokalny sandanme ponad Edo ozeki” to tradycyjne powiedzenie sumo opisujące, jak fani mają tendencję do większego zainteresowania niżej notowanymi zapaśnikami pochodzącymi z ich regionu w porównaniu z supergwiazdami tego sportu z innych miejsc. Jungyō wykorzystują tę cechę psychologiczną w pełni, a mężczyźni pochodzący z przystanków na trasie często biorą udział w różnych zajęciach lub radzą sobie lepiej, niż można by się spodziewać, będąc w ich rodzinnym mieście lub w jego pobliżu. Jungyō są o wiele bardziej zrelaksowani i otwarci, ponieważ nie odczuwają silnej presji związanej z koniecznością wygrania, aby zapewnić sobie korzystne pozycje w rankingu (i często dramatycznych zmian, które się z tym wiążą).

Ponadto, biorąc pod uwagę, że zasięg i, w mniejszym stopniu, rekrutacja są nieodłącznymi elementami regionalnych tras, okazje do interakcji z rikishi są nie tylko powszechniejsze, ale również znacznie bardziej prawdopodobne, że spotkają się z mile widzianą reakcją. Proszenie o zdjęcia lub autografy na wielkich turniejach może być trafione lub chybione, ponieważ stres i napięcie związane z rywalizacją sprawiają, że wielu zapaśników, nawet gdy się zgadzają, zachowuje się w sposób wycofany lub rozproszony.

Jednak na jungyō nie tylko można odbyć długie pogawędki z wieloma największymi nazwiskami tego sportu, ale charakter wydarzenia „chłopcy w trasie” często prowadzi do żartów i zabawy z fanami — przechwalania się zdjęciami i pokazywania niesfiltrowanej strony swojej osobowości, której normalnie nie widać. Wiele elementów jungyō służy do przypominania fanom o ludzkiej stronie sportu, którego wewnętrzne mechanizmy wciąż pozostają tajemnicą dla ogółu społeczeństwa. Ze względu na ograniczenia mediów społecznościowych i całodobowy charakter życia sumo — bez podziału na pracę i czas prywatny w odniesieniu do tego, jak dużą kontrolę ma organ zarządzający — zapaśnicy, choć dobrze znani, nie otrzymują rodzaju indywidualnej ekspozycji typowej dla supergwiazd baseballu lub piłki nożnej. Jednak w jungyō istnieje cała masa działań, które przełamują te bariery i pozwalają zabłysnąć prawdziwym osobowościom zapaśników.

Nawet w czasach, gdy dostęp do informacji jest praktycznie nieograniczony, a możliwość skontaktowania się ze stajniami jest otwarta dla wszystkich, nie można przecenić znaczenia fizycznej obecności w danym miejscu, jeśli chodzi o rekrutację. Widok yokozuny Hoshoryu i ozeki Onosato walczących na ringu na tej samej arenie miejskiej lub w szkolnej sali koszykówki, w której ćwiczysz co weekend, może mieć ogromne wrażenie na młodych sportowcach. Porozmawiaj z najlepszymi zawodnikami rugby, futbolu lub piłki nożnej, a często powiedzą, że ich wybór drużyny uniwersyteckiej lub zawodowej był pod wpływem interakcji, która miała miejsce, gdy byli dziećmi. Niezależnie od tego, czy jest to klinika trenerska, czy wizyta gwiazdy sportu w szkole, wpływ osobistych kontaktów jest długotrwały. Skutek nie jest jednak jednokierunkowy. Dla rikishi niższej rangi – szczególnie tych ze stajni bez gwiazd – jungyō oferują przedłużoną możliwość zobaczenia, jak trenują i przygotowują się elitarni zapaśnicy. Możliwość otrzymania porady i ćwiczenia z przeciwnikiem wyższego poziomu może dać impuls do awansu w rankingu.

Wydłużone harmonogramy jungyō w ostatnich latach czasami prowadziły do ​​obaw o wyczerpanie rikishi, co oznacza, że ​​pozytywne strony tradycyjnej praktyki są często pomijane. Weź jednak udział w regionalnym wydarzeniu tournée i zobacz i poczuj pozytywność i entuzjazm fanów, którzy mogą zobaczyć tylko jeden dzień sumo na żywo w roku – jeśli w ogóle – a zrozumiesz, że jungyō mają wartość wykraczającą poza zwykłą nostalgię lub zasięg. To w odległych miasteczkach na górze i na krętych, wąskich drogach można najłatwiej dotrzeć do tradycyjnego ducha sumo.